Elegie Prenatale
Intro: D | A | G# |G
D
Ik sta te dromen op de brug
E A
Ik zie de bomen in het water
D
Ik zie de lucht en even later
E A
Voel ik de blikken in mijn rug
D
Van alle mensen die daar staan
G D
En die mij streng vertoornd vragen
Bm D
Moest jij dat echt zonodig wagen
E A D
Waarom deed jij haar zoiets aan
F# Bm
Ik weet het best, het is mijn schuld
F# Bm
Dat ik te vroeg met je moet trouwen
E A
Maar voor 't genoeg'lijk nestje bouwen
E A
Had de natuur toch geen geduld
D
Het was zo'n zachte nacht in mei
G D
Maar ga dat maar eens expliceren
Bm D
Aan al die dames en meneren
E A D
Die meer geluk hadden dan wij
Men zegt tot mij: je b
ent een vod
Je bent de schand' van de familie
Van onze propere domicilie
Denk eens aan ons en ook aan God
En daarbij trekt men dan een smoel
Alsof ik knoflook heb gegeten
Van zo'n vent wil geen christen weten
Die kwetst het eerbaarheidsgevoel
Des zondags luistert men naar 't woord
En 't psalm zingt luide al te gader
Maar ik sta buiten als de dader
Van een negatieve moord
Vergeving en verdraagzaamheid
Ja, die zijn goed voor liberalen
Van die onchristelijke kwalen
Is mijn familie gans bevrijd
Een wijze oom is advocaat
En regelt onze huwelijkszaken
Een hok met uitzicht op de daken
Want anders stonden we op straat
Mevrouw hiernaast die alles ziet
Zit achter het raam en wringt haar handen
Ze roept gekwetst: Het is een schande
Omdat jij moeder wordt, zij niet
Als ik jouw kind was, lieve schat
Dan werd ik liever niet geboren
Dan liet ik niets meer van me horen
Dan bleef ik zitten waar ik zat
Want de familie, lieve meid
Is met de toestand zo verlegen
We hebben de kliek nu eenmaal tegen
Want zij trouwden wel op tijd.
