Radio 3 DJ Rob Stenders krijgt de 5-track demo in 2000 in handen en draait "Just The Way I Do" in zijn ochtendprogramma Stenders Vroeg. Manager Edwin Jansen, die het nummer ook op de radio hoort, tekent de band gelijk bij AT Productions. Hij brengt de band tevens in contact met Dino Music, die de band een platencontract aanbiedt.
De single "Just The Way I Doï" wordt in 2001 gereleased en het debuutalbum "Discover" volgt. Daarna gaat het hard met het succes van Di-rect. Ze scoren hit na hit met achtereenvolgens de Who-cover "My Generation", "Inside My Head" en "Free". Het album bereikt de gouden status.
De band speelt in 2002 op grote festivals als Pinkpop, Parkpop en Lowlands en zet hun eerste stap richting internationaal succes met een nummer 1 hit in Indonesie waar diverse optredens uit volgden.
In 2003 komt vervolgalbum "Over the Moon" uit. Volgens de band een album dat volwassener klinkt dan Discover en waarop duidelijk te horen is dat de band meer live ervaring heeft opgedaan. Van het album komt "Adrenaline" uit als soundtrack voor de gelijknamige film. De daaropvolgende ballad "She" scoort zeer goed. Vervolgens verschijnen "Rollercoaster" en de gevoelige ballad "Don't Kill me Tonight".
In maart 2003 ontvangt de band voor de single "Inside My Head" de prestigieuze Edison publieksprijs. De band sleept in april van dat jaar 2 TMF awards in de wacht: Beste Rock Nationaal en Beste videoclip voor "Adrenaline".
Het eerste kwartaal van 2004 kenmerkt zich door diverse optredens in Nederland, maar ook door het "rock & roll gevoel opzoeken": Di-rect reist in februari met De Bus naar Itali" en geeft daar 4 shows, o.a. als support van de Italiaanse punk rockband The Shandon. In april wint de band een TMF award "Beste videoclip" voor "Rollercoaster".
In september schrijft Di-rect een nummer over de Haagse tramtunnel en besluit om als stunt ook daadwerkelijk in de tunnel op te treden, die dan nog niet voor het publiek geopend is. De Gemeente Den Haag vindt het een leuk idee en het nummer "Underground caf" wordt "als promotie voor de opening van de tramtunnel- uitgebracht op single. Een aantal maanden later zal blijken dat het nummer eveneens aan het album "All Systems Go!" wordt toegevoegd.
Het najaar van 2004 staat in het teken van veel optredens en de voorbereidingen voor hun derde album "All Systems Go!", welke op 18 februari 2005 is verschenen. De eerste single van het nieuwe album "Hungry For Love" is op 21 januari 2005 gereleased. Het aanstekelijke nummer wordt meteen uitgeroepen tot Alarmschijf op Radio 538 en Superclip op TMF, waar ook de "reality soap" Live & Di-rect te zien was, over de totstandkoming van het nieuwe album, "All Systems Go!".
Het eerste deel van 2005 staat grotendeels in het teken van promotie van het album "All Systems Go!". De tweede single van dit album, "Cool Without You", werd een groot succes.
In de zomer speelt Di-rect op diverse festivals, waaronder op Pinkpop. Als speciale gast levert Wibi Soerjadi een bijdrage aan het optreden van Di-rect. De concertpianist werkt namelijk mee aan het album: het nummer "Blind For You" is het bewijs van de unieke combinatie tussen rock en klassiek.
Eind juli wordt de derde single van het album "All Systems Go!", "Webcam Girl" gereleased. De single wordt in twee delen uitgebracht: op deel 1 de single versie en een aantal live tracks van Pinkpop 2005. Op deel 2 de Pinkpop versie van het nummer, de videoclip, de "making of" van de video en het nummer "Blind for You" live op Pinkpop.. m"t Wibi. De single wordt vrijwel meteen Alarmschijf.
Eind 2005 doet Di-rect mee aan het MTV programma Road Rally. Een wedstrijd tussen twee bands met als doel: als eerste van West naar Oost Amerika doorkruisen. Ondertussen optredend om aan geld te komen want dat hebben ze moeten inleveren, net als hun mobiele telefoon en credit card.
Het is een geweldige ervaring, met natuurlijk wel eens irritatie (wat wil je als je drie nachten achter elkaar wegens geldgebrek kleumend in een busje ligt) maar vooral .. euforie! Want het lukt de jongens niet alleen betaalde optredens te regelen, de muziek die ze maken wordt ook nog eens ontzettend enthousiast ontvangen. Spike: "In een willekeurige buitenlandse kroeg het publiek plat spelen en er ook nog geld voor vangen, dat geeft een enorme kick! Die gasten vonden ons te gek en niet omdat ze onze koppen kenden uit de bladen, maar omdat ze de muziek gewoon goed vonden." Het Amerikaanse avontuur triggert de band enorm. Bas: "Het was echt back to basic: gitaar om je nek hangen en spelen. Geen limo, geen 8 man crew, geen sequencers, pure rock "n" roll".
De band duikt na terugkomst in Nederland enthousiast de oefenruimte in om hun ervaringen mee te nemen naar een volgende plaat. Het schrijven van songs gaat vlotter dan bij vorige albums. Iedereen heeft duidelijk de energie van de road trip nog in z"n systeem. Tot het moment dat er langzaam een ander gevoel komt doorsijpelen. Dat misschien toch niet de hele band op dezelfde golflengte zit.
En dat klopt. Als je aan de andere kant van de wereld bent en er glijden duizenden kilometers onder je door, droomt de een zich steeds verder van huis, maar komt de ander juist dichter bij de basis.
Bij Tim is het laatste het geval en niet lang na thuiskomst heeft hij groot nieuws: Ik ga trouwen en ik word vader " Spike: "Ik werd echt gek! Leuk voor jou, maar waarom nu? Hoe kan dat nou als je als bandje net zo"n succesvolle trip in Amerika hebt gehad en bezig bent met een nieuw album?!" Tim: "In Nederland raasden we altijd maar door en in Amerika in dat busje had ik ineens tijd om na te denken. Ik heb toen heel veel dingen op een rijtje kunnen zetten". Bas: "We zagen allemaal een ideaalbeeld dichterbij komen, maar eentje had wel een heel ander beeld dan de andere drie".
Hoewel ze het eerst nog proberen, lukt het Spike, Jamie, Bas en Tim niet meer door te gaan met werken aan een nieuw album. Spike: "Soms ging het een tijdje best goed, maar dan zagen we iets op tv over het priv" leven van Tim en sloeg de vlam weer in de pan. Dan riepen wij: zijn we hier nou bezig met de soap van Tim of met het opnemen van een plaat?!"
Op een gegeven moment lopen de spanningen zo hoog op dat voor iedereen duidelijk is: of we lossen het voor eens en voor altijd op, of we gaan uit elkaar. Bas: "De combi van ons vieren is de kracht van deze band, maar tegelijkertijd ook de zwakte. Want als eentje het niet meer ziet zitten of de chemie is weg dan is het dus gebeurd". Die conclusie komt bij alle vier hard aan.
De albumopnames liggen ruim een half jaar stil, maar in de tussentijd staat Di-rect wel gewoon op het podium. "Het gekke, of eigenlijk het goede was dat het dan wel gewoon werkte", aldus Tim. "In de studio zaten we echt vast, maar zodra we het podium opliepen, ging er een knop om en was het er gewoon weer". Spike: "Dat was ook een eye opener: zo van de basis is dus niet kapot".
Maar dat er gepraat moet worden, is duidelijk en dat is niet de sterkste kant van de rockers. Jamie: "We hebben 7 jaar lang in een rock-"n-roll roes geleefd en sommige van ons wilden daar ook helemaal niet uit komen". Spike: "Maar dan word je door een voorval als dit wakker geschud en ben je dus ook ineens 7 jaar ouder en geloof het of niet: wijzer. Als dit 5 jaar geleden was gebeurd, waren we de confrontatie niet aangegaan. Dan denk je: rot op, hier heb ik geen zin in. Ik begin wel een andere band. Lalala, lang leve de lol"".
De handdoek in de ring gooien is eigenlijk voor geen van allen echt een optie, ook voor Tim niet. "Maar ik wilde wel respect krijgen voor mijn keuze. Begrijpen hoeven ze het niet, maar wel respecteren". Spike: "Ik denk dat Tim en ik de grootste tegenpolen zijn. En ik moet er niet aan denken hoe hij z"n leven inricht, maar op een gegeven moment dacht ik wel: moet Tim dan tot z"n veertigste wachten tot "ie vader kan worden? Moet "ie "berhaupt aan ons vragen of "ie een gezin mag stichten? Dat gaat natuurlijk nergens over".
Toch duurt het nog even voordat alles echt uitgepraat wordt. Jamie: "Het was zo confronterend. We waren ook gewoon bang dat het verkeerd zou uitpakken". Bas: "We staken allemaal liever de kop in het zand dan door dit dooie punt heen te gaan". Maar als de buitenwereld langzaam lucht krijgt van mogelijke problemen binnen Di-rect, gaan de jongens eindelijk om de tafel zitten.
Er volgen een aantal heftige gesprekken; het is erop of eronder. Tijdens die gesprekken blijkt vooral dat voor alle vier de muzikanten de band op nummer 1 komt, maar dat er veel miscommunicatie is. Spike: "Als dingen niet uitgesproken worden, ga je er zelf van alles bij verzinnen. Ik dacht precies te weten wat Tim wilde, terwijl dat helemaal niet zo was".
De lucht wordt uiteindelijk geklaard en alle energie kan weer naar het opnemen van een nieuw album. Tim: "We kwamen toen ook direct in een soort wervelwind terecht. Alles moest eruit en we hebben uiteindelijk in 11 dagen deze plaat gemaakt!"
De crash van de band is zeker op het album terug te horen, hoewel niet letterlijk want dat ligt Di-rect niet. Spike: "Ik ben geen tekstdichter die eens mooi in een nummer gaat vertellen wat hij voelt, maar sferisch is het zeker te merken".
"Ook voordat dit gebeurde, hadden we al besloten dat we een meer basic plaat wilden maken. Je ontwikkelt je als band natuurlijk ook en de reacties in Amerika versterkte dat gevoel nog eens", aldus Jamie. "En door die bijna break-up werden we helemaal terug geworpen op onszelf. Het was erop of eronder en wat overbleef waren vier gasten die muziek maken met elkaar. Zonder toeters of bellen om je nog achter te verschuilen. En zo is dit album ontstaan".
Bas: "Zoals Spike ook zegt, wij zijn niet van de autobiografische teksten, maar uiteraard speelt het op een aantal nummers wel. Een titel als "Don"t Look Back" spreekt voor zich. Dat nummer gaat over sterker worden en verder gaan. Een heel positieve song. "A Whole New Era" is ook een nummer dat we vanuit ons gevoel hebben geschreven, maar het zijn brede songs gebleven, waar iedereen zich in kan herkennen."
De band heeft het album geen titel gegeven. Automatisch heet het voor de buitenwereld dus gewoon: Di-rect, want "dit is meer Di-rect dan je tot nu toe ooit hebt gekregen".
Albums
De noteringen zijn van de nederlandse album top 20/50/100.
Discover (november 2001) hoogste notering: 14
Over The Moon (28 mei 2003) hoogste notering: 2
All Systems Go (18 februari 2005) hoogste notering: 1
Di-rect (02 maart 2007) hoogste notering: 2
Live and acoustic (9 juni 2008 ) hoogste notering: 14
Singels
De noteringen zijn van de nederlandse top 40. tip=tipparade
klik op het nummer om de clip te zien..
Just The Way I Do - (maart 2001) notering: 24
My Generation - (augustus 2001) notering: tip-
Inside My Head - (januari 2002) notering: 8
Free - (juni 2002) notering: 14
Adrenaline - (november 2002) notering: 10
She - (maart 2003) notering: 2
Rollercoaster - (augustus 2003) notering: 27
Name Of The Game (november 2003) geen offieciële singel notering: -
Don't Kill Me Tonight (december 2003) notering: 21
Underground caf" (oktober 2004) geen offieci"le singel notering -
Hungry For Love (21 januari 2005) notering: 4
Cool Without You (22 april 2005) notering: 4
Webcam Girl (augustus 2005) notering: 10
Blind For You (25 november 2005) notering: 13
A Good Thing (07 februari 2007) notering: 2
I Just Can't Stand (04 mei 2007) notering: 36
Johnny (06 juli 2007) notering: 26
Bring Down Tomorrow (26 november 2007) notering: tip 2
I forget your name (10-05-2008 ) hoogste notering: tip3
Links
Di-rect site
Bronnen
Tekst: www.di-rect.com
