David Gilmour staat erom bekend om met heel weinig enorm veel te kunnen doen. Zijn trage, melodische en emotionele manier van spelen heeft gitaristen vanuit verschillende genres geïnspireerd.
In ‘Comfortably Numb’, een nummer van het conceptalbum ‘The Wall’ uit 1979, laat David Gilmour zijn hogere snelheden horen in één van de meest iconische gitaarsolo’s uit de muziekgeschiedenis. Hij weet heel goed hoe hij binnen een akkoord (of meerdere akoorden) moet improviseren, maar hier trekt hij zich er niets van aan en laat hij zich gaan met behulp van één toonladder.
Oefening
oor deze lick, uit de solo van ‘Comfortably Numb’, maken we gebruik van de blues scale. De blues scale is eigenlijk een majeur of mineur pentatonische toonladder met één noot eraan toegevoegd: de blue note (ook wel eens tritonus genoemd). Deze noot komt twee keer voor in de positie die we spelen, op de achtste fret op de A-snaar en de tiende fret op de G-snaar. Hierdoor heb je al heel wat meer opties om langere licks te maken!