Vrijgezel

Vrijgezel


D A D G
Er was een tijd voor ik je kende dat ik leeg, maar vol ellende
D Bm Em A
vloekend op de hele bende in een kroeg te wachten zat.
D A D G
Tot het meisje van mijn dromen op een dag voorbij zou komen
D Bm A7 D
en ik liet mijn tranen stromen als ik weer een kater had.

A D G A
En dat mijn geliefde vrienden, waarmee ik de muzen diende
D Bm E A
en geen rooie cent verdiende ook al had ik nee gezegd.
D A D G
's Avonds aan kwamen gelopen om een praatje aan te knopen
Bm G A D
en dan 's morgens straalbezopen op de stoep werden gelegd.


Er was een tijd dat ik het meeste te vertellen had op feesten
waar ik met verlichte geesten vaak de politiek besprak.
Waarin wij ons nooit vergisten mensen die het beter wisten
waren allemaal fascisten die het die het aan verstand ontbrak.

Toen ik naar mijn navel staarde en mij communist verklaarde
en met alle andere waarden op de bom te wachten zat.
Toen die maar niet wilde vallen hoorde men al spoedig lallen
en we lagen met z'n allen wereldvredig op de mat.


In die tijd kon ik de vrouwen met een kennersoog beschouwen
en ik wilde nimmer trouwen want dat kwam me niet van pas.
'K wilde enkel samenwonen met een zwart geklede schone
om de burgerij te tonen hoe ruimdenkend ik wel was.

Maar het was niet te vermijden dat ik eenzaam was bij tijden
zo dat ik vertwijfeld vrijde met een meisje van ballet.
Welke schoonheid snel verdorde 's morgens bij het wakker worden
met de beuken op de borden en de kruimels in het bed.


Op en dag kwam ik jou tegen lief en klein en zo verlegen
druipen din de lenteregen in de grote vreemde stad.
Jij wist niets van provoceren en je wild eme bekeren
en ik liet me alles leren als ik maar jou liefde had.

Nu zit ik de krant te lezen en een burgerman te wezen
ik hoef geen hinger meer te vrezen maar toch denk ik soms met spijt.
Aan de tijd voor ik jou kende aan de vrolijke ellende
van de artistieke bende van de goede oude tijd.