Ontdek de Nieuwste Gitaarliedjes,
ProTabs, Lessen en meer

Dit nummer kent de hele wereld van Santana, maar het is niet door hem geschreven. Het origineel is van Fleedwood Mac, geschreven door Peter Green! Het is moeilijk om hier een eenduidige riff uit te halen. Santana is in zijn band vaker van bassist gewisseld dan van een schone zakdoek en iedere bassist had weer zijn eigen interpretatie van de baspartij van Black Magic Woman. Er staan op YouTube tientallen live-uitvoeringen, allemaal net een beetje anders. In deze houd ik het da

Natuurlijk kon deze niet uitblijven. Money van Pink Floyd. Nu heb je makkelijke riffs, maar er zijn er ook die best lastig zijn. Dit is een lastige. De kassa en het geld gerinkel en geknisper moet je er zelf maar een beetje bij bedenken. Het leuke aan deze riff is de telling. Eindelijk eens geen 4/4 maar een 7/4 maat! Dus even opletten met tellen! Het makkelijkst om zo'n maatsoort te tellen is: 1,2,3,4,1,2,3. Luister maar eens naar Unsquare Dance van Dave Brubeck, daar kan je

The Spencer Davis Group is nu niet echt een band die de tand des tijds heeft doorstaan. Ik denk dat velen diep moeten graven, van "O ja, dat waren die". Toch hebben ze een nummer aan ons nagelaten met een leuk basintro: Keep on running. The Spencer Davis Group kende wel een paar bekende namen, zoals: Steve Winwood en Spencer Davis. Vooral Stevie Winwood heeft nog veel van zich laten horen o.a. in de groep Traffic. (Hole in my shoe (1967) ) Keep on running was eigenlijk het

Ja, het kon niet uitblijven, eindelijk een riff van de goede Hollandse bodem! Het nummer is gebaseerd op een riff die Jan Visser (bassist) al tijden speelde om zijn vingers op te warmen. George Baker (Hans Bouwens) schreef het dus samen met Jan Visser. Het bleek een schot in de roos. Ook dit nummer is veel gebruikt in films en reclames, hierdoor levert het nog altijd goede inkomsten op voor de heren Bouwens en Visser. Ik zelf had altijd de neiging om het eindje van de tweede

Ja, we hebben er weer eentje. Het is een heel oudje, maar hij klinkt zo lekker. Als je een beetje swing op het repertoire wilt hebben, dan is deze een "must have". Fever in de uitvoering van Miss Peggy Lee, opgenomen in de eind jaren 60 van de vorige eeuw. Met Max Bennett (bass) en Jack Sperling (drums).men zegt geschreven door Davenport and Cooley. Little Willie John gaf het nummer uit, net voor Miss Peggy Lee ermee op de markt kwam. Sommigen beweren dat hij het nummer gesch

Laten we eens over de zee kijken naar Engeland: The Animals. Of zoals ze later heten: Eric Burdon and the Animals. Zij maakten in de jaren zestig van de vorige eeuw best hele leuke nummers, die ook hoog in de hitparade kwamen. Natuurlijk werden zij wereld beroemd met het nummer The House of the rising sun, maar ook deze hit mocht er wezen. We Gotta Get out of This Place , of ook wel We've Gotta Get out of This Place , is een liedje geschreven door Barry Mann en Cynthia Weil

Yep, we hebben weer een klassieker gevonden. Het nummer Ain't no Sunshine. Het origineel is van Bill Withers, maar er zijn zo verschrikkelijk veel covers van, dat ze bijna niet te tellen zijn. Ik zag zelfs een versie van Ed Sheeran voorbij komen! Bill Wither schreef het nummer en nam het voor het eerst op in 1971. Daarna volgde velen. In mijn herinnering is de meest bekende vertolker Jose Feliciano, maar dat (denk ik) erg leeftijd afhankelijk! Het loopje zijn maar drie tonen,

Soms kan een simpele riff van 8 maten verschrikkelijk veel geld opleveren! Neem nu het nummer "Stand by me" van Ben E. King. Ooit geschreven in de jaren zestig van de vorige eeuw en opgenomen in 1961. Het nummer is gebaseerd op Psalm 46. Na het uitbrengen was het nummer een bescheiden hitje, maar het werd pas echt een kraker in 1986, toen het de soundtrack van de film "Stand by me" werd. In 2012 kwam daar nog een klapper bij: het werd het nummer voor de reclame van Levi's 501

Smoorverliefd van Doe Maar - Riffs & Licks is een van de beste bassisten van Nederlandse bodem!

oor die irritante baspartij dat steeds achter de tel aan loopt. In gesprekken met andere muzikanten (vaak bassisten) .

"I Wish" is geschreven en geproduceerd door Stevie Wonder zelf. Het nummer gaat over zijn jeugd tussen de jaren '50 en '60 van de twintigste

Henry Mancini, de schrijver van o.a. dit nummer: The Pink Panter", heeft een aardige reputatie in het schrijven van basloopjes.